Op Pelgrimstocht

Voorzitter Ger Zimmermann fietste in 2017 met zijn vrouw Ritine de ‘Via de la plata’ van Sevilla naar Santiago de Compostela. Dit is beiden zo geweldig bevallen dat ze ook in 2018 weer op pelgrimage gingen. Dit keer te voet vanuit Porto. Hun reis was te volgen via Radio Maria!

Dag 1: Heenreis Vught – Porto

Vandaag, 31 mei 2018, Sacramentsdag, beginnen we aan onze tweede pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Na de fietstocht vorig jaar over de Via de la Plata willen we nu de Camino Portugues lopen vanuit Porto. Afgezien van de vertraging van 1,5 uur met het vliegtuig verloopt de heenreis vlekkeloos. In Porto meteen naar de kathedraal om de Credencial op te halen. Daarna lekker gegeten en vroeg naar bed want begint de grote tocht. Dit hebben we nog niet eerder gedaan. Oeh, spannend….!

Dag 2: Etappe 1

Nu in Vairāo, km 16. En vandaag dan echt op pad. Bijzondere ervaring. Wij realiseren ons dat we voor het eerst in ons leven backpacken. Wat een vrij gevoel geeft dat..! De rugzak die thuis nog een ploert leek, blijkt in de praktijk heel erg mee te vallen. We stappen door. Het landschap is even vriendelijk als de Portugezen. Onderweg bidden we de rozenkrans en nemen daarbij de vele intenties mee die we thuis van vrienden en kennissen op deze tocht hebben meegekregen. Onderweg prachtige kerk in Vila do Condo. De laatste kilometers blijken ineens toch nog onverwacht zwaar. Vermoeid maar voldaan arriveren we in het voormalige klooster Mosteiro de Vairāo. De kop is eraf.

Dag 3: Etappe 2

Nu in Sāo Pedro de Rates, km 32. We vertrekken vroeg. Het is een knisperend frisse ochtend en we hebben er zin in. Overwegend agrarisch landschap doorsneden met romantische beekdalletjes en middeleeuwse bruggetjes zoals de Ponte de Ave bij Villarinho en de Ponte de Este bij Arcos.
Aankomst in het prachtige São Pedro de Rates waar we genieten van een heerlijke pelgrimslunch met een verrukkelijke lokale wijn. De mooie plaatselijke pelgrimsherberg, in een voormalig ziekenhuis voor leprapatienten, wordt gerund door Catharina, een uiterst vriendelijke hospitalera. Uiterst gemoedelijke sfeer met Brazilianen, Duitsers, Italianen, Canadezen, Portugezen, Polen en nog meer. Afsluitend naar de H. Mis in puntgave Romaanse kerk.

Dag 4: Etappe 3

Nu in Barcelos km 53. We vertrekken even voor zevenen in kou en motregen. Tja dat is weer eens wat anders. We lopen door vochtig geurende eucalyptusbossen en bidden ondermeer voor de luisteraars van Radio Maria dat zij ons met gebed en financieel toch maar mogen blijven ondersteunen!
Onderweg de voor noord Portugal kenmerkende wijnbouw op granieten paaltjes. Ontbijt in Pedra Furada in cafeetje met heerlijk dromerige Fado muziek op de achtergrond. Dan onderweg een Eerste H. Communie in Carvalhal. Ziet er mooi uit! Ha, ha, op zijn paasbest, zoals het hoort. Uiteindelijk bereiken we Barcelos, het stadje van de beroemde haan die een pelgrim ooit het leven redde. Ook hier weer prachtige kerken.

Dag 5: Etappe 4

Nu in Casa Fernanda, km 73. De Heilige Jacobus begint hogere eisen te stellen aan onze tocht. We vertrekken in de stromende regen bij 12 graden en hebben 20 km voor de boeg. Snel wordt het wat droger maar de luchten blijven zeer dreigend. Maar snel opwarmen dus met een dampende kop koffie en daarbij een overheerlijke pastel de nata, een lokaal gebakje dat nog het meest lijkt op een crème brûlée in bladerdeeg. Flinke buien en zon wisselen elkaar af en soms moet er geschuild worden. De laatste kilometers zijn zwaar maar de aankomst in de kleine Casa Fernanda is hartverwarmend. De gastvrouw voorziet alle pelgrims van zelfgemaakte wijn en hapjes en gaat voor iedereen vanavond koken. Zeer relaxte sfeer..!!

Dag 6: Etappe 5

Nu in Ponte de Lima, km 89. Zoete herinneringen aan een prachtige avond in Casa Fernanda. Samen met Wilbert, Wendy, Ellen, Francine, Suzanna, Jamie, Michaela, Frank, Linda, Deborah, mister Peng, William, Harrelson en het gastechtpaar Joachim en Fernanda hebben we gepraat, gegeten, gezongen en gedanst. Wat een unieke plek en wat een uniek moment…!
Deze ochtend lopen we bijna meditatief door een prachtig, regenachtig en verstild Portugees platteland. Regen voelt als dauw uit de hemel. Onderweg komen we onze Nederlandse, Engelse, Zwitserse, Canadese, Koreaanse, Duitse en Japanse vrienden van gisteren weer tegen. Wat voelt dat vertrouwd! Het lijkt wel familie!
Kletsnatte aankomst in het charmante Ponte de Lima.

Dag 7: Etappe 6

Aangekomen in Rubiāes, km 108. Sprookjesachtige ochtend. Volle zon met optrekkende nevels. Leuk weetje: de route naar Santiago is in omgekeerde richting de route naar Fatima. Op veel plaatsten zie je dus dubbele pijlen, Geel is Santiago en blauw is Fatima.
Het wordt overigens een zware etappe. 480 meter stijgen en 290 meter dalen. Na de rustpauze op ongeveer 8 km begint het echte klim- en klauterwerk. Het Cruz dos Franceses onderweg is met veel legendes omgeven en veel pelgrims laten er steentjes en souvenirs achter. Uitgeput bereiken we de top van de Grande Labruja om vervolgens aan de afdaling naar Rubiāes te beginnen. Onderweg allerlei pijntjes maar met een biertje in de pelgrimsherberg recupereren we onverwacht snel.

Dag 8: Etappe 7

Aangekomen in Valença do Minho, km 126. Leuk verhaal… Giovanni is een joviale Italiaan die zijn hele leven gewoond en gewerkt heeft aan het Como meer. Na zijn pensionering, twee jaar geleden, is hij verhuisd naar Noord-Portugal om elke dag belangeloos een overheerlijke vegetarische ketel soep te koken voor de pelgrims. De basis is ui, wortel en groene kool uit eigen tuin. Wat een dienstbaarheid….!
Het miezert vandaag weer de hele dag maar het deert ons niet.
We herkennen inmiddels zowat alle pelgrims tijdens deze etappe. Het is net een klein dorpje dat zich elke dag gezamenlijk verplaatst. We naderen nu bijna de Spaanse grens en zijn ongeveer halverwege onze tocht. Aangekomen in Valença do Minho, het grensplaatsje, genieten we van een heerlijke lunch en een voortreffelijk glas vinho verde, de lokale wijn. We ontvangen een uitnodiging van een heel aardig Israëlisch echtpaar om naar het Heilig Land te komen en bij hun te logeren.

Dag 9: Etappe 8

Aangekomen in Porriñho, km 149. Tijdens het ochtendgloren hangt er een dichte mist boven de Miñho, de grensrivier tussen Portugal en Spanje. We besluiten daarom uitgebreid te ontbijten en later te vertrekken. En zie, ons wachten wordt beloond want rond 11 uur trekt de hemel open. Het stadje Tuï, aan de overkant van de rivier met zijn indrukwekkende kathedraal, ligt er prachtig bij.
Na Tuï verandert het karakter van de tocht. Het bosrijke landschap oogt strenger en eenvormiger en de paden missen voor een deel de lieflijkheid van het kleinschalige Portugese cultuurlandschap. Al lopend uit het niets ineens midden in het bos een gele caravan waar snacks en drankjes verkocht worden. Verfoeilijke commercie of Godsgeschenk?
Porriñho blijkt een behoorlijk lelijk provinciestadje met een industrieterrein dat wel tien keer zo groot is als het plaatsje zelf. Milieubeleid moet hier nog uitgevonden worden. Men doet er goed aan Laudato Si’ nog maar eens te lezen.

Dag 10: Etappe 9

Aangekomen in Redondela, km 166. Gelukkig keert het landelijke karakter van de route terug. We lopen en bidden ons vooruit. Mooi kapelletje onderweg. Voordat we aan de beklimming van de Monte Cornedo beginnen lekker nog even een café con leche in Bó Camiño. Doet goed! Zonder al te veel inspanning bereiken we de top om daarna aan de lange en soms steile afdaling naar Redondela te beginnen. In de verte kunnen we de zee zien. Een heel lief hondje begeleidt ons enkele kilometers op ons pad waarna James en Ann uit North Carolina het overnemen. Met James, gepensioneerd advocaat en fervent Democraat, ontstaat een boeiend gesprek over de Amerikaanse politiek. In de albergue in het regenachtige Redondela blijkt een mooie tentoonstelling van antiek Galicisch aardewerk.

Dag 11: Etappe 10

Aangekomen in Pontevedra, km 185. Gisteravond gouden tip gekregen voor een authentiek Spaans restaurantje buiten het dorp. Marie Carmen, de kokkin, wil ons duidelijk plezieren en stelt een ‘persoonlijk menu’ voor ons samen. Wow, wat een culinair genot!
De dag begint weer nat en grijs. We lopen langs uitlopers van de zee. Sfeer uit ‘Les Parapluies de Cherbourg’. Vreemd weer want de middag is ineens weer zonovergoten. Pontevedra blijkt een uiterst charmant stadje met veel gezellige straatjes en pleintjes. De plaats is bekend om de verering van ‘La Divina Peregrina’, de pelgrimerende heilige Maagd en schutspatrones van de Camino Portugues.
In de Basilica de Santa Maria treffen we voor het eerst een aankondiging van Radio Maria in Gallicië aan. Het werd tijd……

Dag 12: Etapppe 11

Aangekomen in Caldas de Reis, km 208. Er blijken heel veel Koreanen op de Camino te lopen. Met twee van hen ontbijten we deze ochtend. Bijzonder aardig volk. Veel katholieken ook, zo lijkt het.
Mooie ochtend! Lange tocht door het bos omhoog. Alles geurt naar eucalyptus en munt en overal zijn watervalletjes. Prachtig! We naderen Santiago nu tot op zo’n 55 kilometer. Van te voren nooit durven denken dat het zo soepel zou gaan. Leuk fotomomentje bij een beekovergang met drie aardige Poolse dames met wie we al enkele dagen oplopen.
Dan slaat het weer toch weer om en wordt het behoorlijk afzien op deze 23 kilometer lange tocht. Tja, pelgrimeren is soms ook gewoon het verstand op nul zetten en de blik op oneindig en maar gewoon de ene voet voor de andere blijven zetten ook al regent het dat het giet. Uitgeput in het natte Caldas de Reis.

Dag 13: Etappe 12

Aangekomen in Herbón, km 230. Niemand van de pelgrims moppert maar je kunt wel merken dat het weer een beetje een thema begint te worden want we vertrekken deze ochtend weer in de kou en tegen de achtergrond van grijze luchten. Het landschap is echter adembenemend mooi en dat vergoedt veel. Onderweg besluiten wij een kleine omweg te maken naar het Convento de San Antonio de Herbón, een Franciscanenklooster, om daar te overnachten. Goede keus want we blijken op een bijzondere dag aan te komen. Vanavond wordt het laatste noveengebed gebeden voor de feestdag van de Heilige Antonius morgen. Daarbij wordt morgen ook het Fiesta del Pan gevierd, het feest van het brood. Tijdens de H. Mis wordt een van de grote ronde broden die dan worden gebakken, gezegend. Na de H. Mis ontvangt iedereen een pelgrimszegen en Ritine wordt, met anderen, uitgenodigd daarbij te bidden. De dag wordt afgesloten met een eenvoudige gezamenlijke maaltijd, bereid door de hospitalero. En ….wij mogen alvast snoepen van het brood!

Dag 14: Etappe 13

Aangekomen in Teo/Faramello, km 245.

Overnachten in kloosters levert altijd mooie ervaringen op. Altijd omringd met lieve mensen op zoek naar zingeving. Ook dit keer weer. Prachtig om op terug te zien!
Na enkele kilometers bereiken we deze ochtend Padrón, bekend om zijn Pimientos de Padrón, kleine niet al te scherpe groene pepertjes, gebakken in olijfolie en bestrooid met grof zeezout. Heerlijk! Padrón is echter ook, en vooral, de plaats waar de Jacobuscultus begon. Komend uit Palestina zou het stenen schip met het lijk van de apostel Jacobus de Rio Ulla en de Rio Sar zijn opgevaren, waarna enkele discipelen het aan een gewijde altaarsteen vastlegden. Deze ‘Pedrón’, die het stadje haar naam gaf, is in de parochiekerk te bewonderen.
We vervolgens onze tocht door kleine lieflijke gehuchtjes waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Santiago de Compostela bevindt zich inmiddels op 12 kilometer. De hemel heeft zich inmiddels geopend! De lucht strak blauw. We koesteren ons voor het eerst in een weldadige warmte. In Faramello heerst tegelijk een bijna serene stilte waar vogels hun hoogste lied zingen. Zullen we morgen de heilige Jacobus mogen omhelzen?

Dag 15: Etappe 14

Aangekomen in Santiago de Compostela, km 260.

Vandaag vroeg uit te veren! We lopen deze ochtend in hoog temp want Jacobus roept. Dan de glorieuze aankomst in een zonovergoten Santiago. Emotionele taferelen alom. Je valt elkaar in de armen. Je pinkt een traantje weg. Je omhelst je vrienden van onderweg.
Dan om 12 uur naar de pelgrimsmis in de kathedraal waar de botafumeiro, het grote wierookvat, vervaarlijk boven onze hoofden zwiert. Dan tenslotte nog de ‘compostela’ ophalen, het bewijs dat de pelgrimage in goede orde afgesloten is. Dat is het dan!
Wij danken Onze Lieve Heer voor deze mooie tocht. Wij danken onze medepelgrims voor alle korte en langere inspirerende ontmoetingen. Wij danken allen die deze blog via Facebook of de website van Radio Maria hebben gevolgd. Uw waardering voor deze blog zou u kenbaar kunnen maken door een (extra) donatie aan Radio Maria. Wij eindigen tenslotte (op de foto) met een gebed.